| De heer Manu Vandenbossche Emmanuel, Manu, Voorzitter,
“Komt de voorzitter vandaag nog?” Er is geen zin die vaker over de tongen rolde op onze administratie. Dat hoeft ook niet te verbazen. Je was in de dagelijkse werking, maar toch vooral in onze geesten de vereenzelviging van de Commissie. “L’état c’est moi, La CPCL c’est toi” zal Louis Quatorze jou hierboven nog wel eens toefluisteren.
Maar hoewel heel de boel rond jou draaide, gedroeg je je allesbehalve als een zonnekoning. We ervoeren je als een immer enthousiaste, gepassioneerde en behulpzame man die door het vuur zou gaan voor zijn personeel. Bij je binnenkomst ging je steevast alle bureaus af om te vragen hoe het met iedereen gesteld was en het was reikhalzend uitkijken welke mopjes je daaraan zou koppelen. De babbeltjes met jou waren nooit lang, maar toch merkten we allemaal de oprechte interesse die je in ons toonde.
Neen, vandaag komt de voorzitter niet meer. Dat zal vandaag, morgen, overmorgen en de komende jaren een enorm gemis zijn. Maar bij ons twijfelt niemand eraan dat je nalatenschap nog jaar en dag in alles wat de Commissie doet zal blijven doorschemeren.
Bedankt voor alles.
De administratie van de Vaste Commissie voor Taaltoezicht
|